“Ik kreeg paniekaanvallen nu ik zelf over mijn vrijheid moest besluiten.”

Het leven buiten de gevangenis is totaal anders dan het strakke regime in de bajes. Wanneer Brenda drie maanden vrij is, beseft ze wat er allemaal is gebeurd. “In de gevangenis besluiten anderen over je vrijheid en nu moest ik dat weer zelf doen.”

Het riep zoveel verschillende emoties op, waardoor ze vaak ’s nachts niet kan slapen. Ze krijgt paniekaanvallen. Dan ontmoet ze een andere Nederlandse vrouw. Samen met haar stippelt ze het juridische en administratieve parcours uit om op een legale manier terug te kunnen keren naar Nederland. Ook krijgt ze hulp van het hoofd burgerzaken die haar elke stap in de procedure laat zien.

“Ondertussen hielp ik andere gedetineerden die vrijkwamen en niet wisten hoe ze nu verder moesten. Dat kostte zoveel tijd. Als je één ding wilt regelen, ben je al een dag bezig.”

"Buitenlanders konden na hun detentie terecht in een klooster"

In de gevangenis had ze gehoord dat buitenlanders na hun verblijf in de cel terecht konden in een klooster. Maar de plaatsen daar waren beperkt. “Ik wilde samen met een advocate een nieuwe locatie verzorgen. Het moest meer zijn dan een klooster, een huis waar gedetineerden ook administratieve ondersteuning konden krijgen.” Het huis is er gekomen dankzij de advocate waar ze mee samenwerkte en heeft de naam ‘Huis Shalom’ gekregen, vredeshuis.

Wil je meer weten over het leven van Brenda? Like onze pagina op Facebook en we houden je op de hoogte!