Dat Freek (23), de zoon van Mirthe (54) een gevangenisstraf uitzit van 6,8 jaar in Peru – daar maakt de familie geen geheim van. Maar begrip is soms ver te zoeken.
“Hij zal zijn lesje wel geleerd hebben!”, zei een oude vriendin van me. Ik voelde een steek in mijn hart. Hoe kon ze zoiets zeggen? Zij kende mijn zoon al vanaf dat hij acht jaar oud was, een knulletje nog. En nu hij opgepakt is, misschien wel jarenlang, krijg ik zo’n opmerking. Ik heb niets gezegd en dacht alleen maar: heb je enig idee hoe het daar gaat? Weet je wel dat het voor hem elke dag overleven is? En dat we niet eens weten of hij wel levend thuis zal komen?’
Het is sowieso al heftig als je kind opgepakt wordt. En dan ook nog voor drugssmokkel. Het klopt ook dat hij daarvoor een straf heeft gekregen. Maar soms is dat best confronterend. Dan hou je jezelf voor dat het puur een economisch delict is. Maar als je eerlijk bent… we kennen mensen van wie de dochter en schoonzoon verslaafd zijn. Dat is echt vreselijk. Onze zoon is weliswaar geen handelaar, maar hij heeft er wel aan bijgedragen door drugs te smokkelen.
We hebben er nooit een geheim van gemaakt dat onze zoon in een buitenlandse gevangenis zit. Maar we vertellen het ook niet aan iedereen. Soms heb je geen zin om erover te praten. Dan zegt mijn man dat hij op wereldreis is en nu in Zuid Amerika zit. Waarom? Omdat zo’n verhaal fijner voor ons is om te vertellen. Minder confronterend.”