“Ik heb wel zestig boeken gelezen in drie maanden”, zegt Denise. “Gewoon om niet te hoeven denken. Want als je gaat denken, ga je piekeren. En dan kom je vaak in niet zo’n fijne gedachtewereld.” In het Nederlands lezen geeft haar troost. Een boek, maar vooral het lezen van een brief is dé manier om de sleur te doorbreken.
“Ik stond elke dag te wachten op de post. Dat was het hoogtepunt van de dag.”
Brieven van familie en vrienden
Je dag begint heel vroeg. Dan gaan die deuren open. Het moment dat je post krijgt is geweldig. Dan sta je daar en dan wordt je naam genoemd. Dan voel je je al wat belangrijker in plaats van niks.” Denise ontvangt brieven van haar familie en vrienden. Bijzonder, zegt ze. “Want vaak beseffen mensen niet dat je in deze tijd van computers en e-mails je in de gevangenis afhankelijk bent van papier. Ik kon wel e-mails sturen, maar dat kostte geld en dat had ik niet. En in het huis van bewaring was dat zelfs niet mogelijk. Dan keek je dus alleen uit naar de post.”
Ze laat even een stilte vallen en het is net alsof ze het moment opeens weer helder voor de geest heeft. “Ik wilde zo graag die communicatie hebben met de mensen buiten de gevangenis. Ik wilde voelen dat ik gezien werd. En ik wilde andere verhalen lezen. Dus dan ontvang je de brief, die neem je mee in je cel. En je hebt tijd om hem te lezen. En dan reageer je daar ook weer op, als je geld hebt om postzegels te kopen.”
Er is amper iets te doen
Ook schrijft ze brieven aan de Comeback, het blad van Stichting Epafras. Dit blad is speciaal bedoeld voor Nederlanders die vastzitten in het buitenland. “Wanneer ik dat magazine kreeg, putte ik daar troost uit. Je hebt zoiets van: dat komt uit mijn Holland. Soms kon ik dingen laten zien aan medegevangenen. Toen mijn gedichtjes geplaatst werden, heb ik in mijn cel een rondedansje gedanst. Het geeft je zoveel positiviteit op dat moment, waar je normaal gesproken een gebrek aan hebt omdat het in de gevangenis gewoon het Grote Niks is – er is amper iets te doen. En piekeren wil je niet.”
Wil je weten hoe Denise zich verder staande houdt in de Amerikaanse gevangenis? Like onze pagina en volg ons op Facebook!