Ook haar dochter zit in de rechtszaal als Denise wordt voorgeleid. Haar advocaat en haar vader – die al behoorlijk ziek is – hebben een actie op touw gezet om dit financieel mogelijk te maken. Denise voelt zich gespannen, maar ze weet dat een uitspraak ook eindelijk zicht biedt op haar leven weer terug in Nederland. “Ook al geeft de rechter mij tien jaar, ik hoef niet tien jaar in Amerika te zitten. In Nederland wordt mijn straf omgezet in een lagere straf.”
“Toen ik mijn verhaal mocht doen voor de Amerikaanse rechter, verstond de vertaler mij niet.”
Janken
Maar het blijft zwaar, zo’n zaak, vertelt ze. “Ik heb gejankt natuurlijk. Ik kreeg zestig maanden, zo’n vijf jaar. Toen ik mijn verhaal mocht doen, verstond de vertaler mij niet. Ik moest het telkens herhalen en dat maakte mij boos. En ik was al emotioneel natuurlijk.” De rechter vertelde dat hij haar zaak als voorbeeld wilde stellen. Daar hing dan ook een pittige straf aan. “Maar ik besef natuurlijk donders goed dat fraude foute boel is.”
Praten via glas
Na de rechtszaak blijft haar dochter achter in de rechtszaal. “De rechter vroeg of ik mijn dochter wilde omhelzen. Het was voor het eerst dat ik haar zag, na 5 maanden. Maar zij moest mij omhelzen, want ik had de boeien om.” Ook in de gevangenis krijgt Denise nog volop tijd om met haar dochter te praten, al is het via glas of plastic ramen “Normaal gesproken heb je maar vijftien minuten tot een half uur.” Ze is blij haar dochter weer te kunnen zien. “Ik wilde haar laten weten dat het redelijk goed met mij ging. Dat ze zich geen zorgen hoefde te maken. En ik was dolblij dat ik weer Nederlands kon praten. Ik heb ontzettend veel gekletst.”
Wil je weten hoe het Denise in de Amerikaanse gevangenis vergaat? Like onze pagina en volg ons op Facebook!