‘Mensen zeggen hier snel “het is toch hun eigen fout dat ze vast zitten”’

Henriëtte Nieuwenhuis verblijft al 6 jaar in Indonesië als predikant. Sinds kort bezoekt ze namens Epafras Nederlandse gevangenen in dit land. Wat drijft haar?

“Ik beschouw mezelf als predikant met een diaconale taak. Diaconaal is voor mij het sociale gezicht van de kerk. In mijn visie komt het erop neer dat je je ook inspant voor mensen die niets of nauwelijks iets met de kerk te maken hebben.”

Nederlanders in Indonesische gevangenissen
“In Nederland bezocht ik al mensen in een tbs-kliniek. Het was een logische vervolgstap om ook hier met gedetineerden te gaan werken. Nederlanders in een Indonesische gevangenis krijgen weinig bezoek en hebben niet veel mensen met wie ze in hun eigen taal kunnen praten. Ik wilde iets voor hen doen.”

Doodstraf
“In Indonesië zitten momenteel een flink aantal Nederlanders vast in gevangenissen, twee van hen zijn ter dood veroordeeld. Met collega Judith van den Berg (door Kerk in Actie uitgezonden naar West- Timor) bezoeken we ieder een aantal Nederlanders. Iets wat de gevangenen enorm waarderen. Dat een landgenoot belangstelling toont, hun verhaal wil horen, vragen stelt; het maakt een verschil.”

Grote afstanden
“Judith bezoekt de gevangenen in het oostelijke deel van Indonesië en ik die in het westelijke gedeelte. Het gaat om grote afstanden. Alleen het zuidelijk deel van Sumatra – waar ik woon – is al meer dan 4 keer zo groot als Nederland. Om de Nederlandse gedetineerden te bezoeken, moet ik echt het vliegtuig pakken.”

Dat een landgenoot belangstelling toont; het maakt een verschil.

Bezoeken van gedetineerden
Ze hoopt meer mensen enthousiast te krijgen voor het bezoeken van gedetineerden. “Dat viel niet mee en dat valt niet mee – tot op de dag van vandaag. De mensen hier hebben een negatief beeld van gevangenen. Waarom zou je die opzoeken? Het is toch hun eigen fout dat ze in de gevangenis zitten. Waarom moet de kerk daar iets voor doen? Dat soort argumenten. Hoe ik daarop reageer? Jezus zocht ook mensen op die eigenlijk niet meetelden. Ik probeer uit te leggen dat we als kerk er niet alleen zijn voor mensen die al een heel fijn leven hebben, maar ook voor die mensen die misschien fouten hebben gemaakt. Of die aan de rand van de samenleving terecht zijn gekomen, om wat voor reden dan ook.”

Benieuwd hoe het leven in een Indonesische gevangenis eruitziet? Like onze pagina en volg ons op Facebook. Dan houden we je op de hoogte.