Geestelijke verzorging is een roeping. Het valt de meeste geestelijke verzorgers dan ook zwaar om afscheid te nemen van Epafras. Toch gaf een aantal van hen het stokje over aan de nieuwe generatie.
De 77-jarige Andries den Broeder bezocht vanaf 2001 tientallen gedetineerden in Oost-Europa. Nu zet hij een punt achter zijn werk voor Epafras, omdat hij tot zijn grote verdriet niet meer zelfstandig kan reizen. “Ik hoop dat ik mensen tot zegen ben geweest.”
Theo Raaijmakers nam ook recent afscheid. Na zijn pensioen bezocht hij voor Epafras gedetineerden in Portugal, Zweden en Griekenland. Gedurende een jaar of tien sprak de geboren en getogen Brabander mensen die vastzaten, meestal vanwege drugssmokkel. “Ik bood een luisterend oor.” Nu stopt hij daarmee. Lees hier zijn verhaal.
Vorig jaar al nam voormalig predikant bij de Marine Leen Lamens afscheid. Ook hij bezocht lange tijd Nederlandse gedetineerden in het buitenland. We schreven er een stuk over, waarin hij terugkijkt op deze bewogen jaren: “Het zijn kwetsbare mensen, dat heb ik leren zien.”
Ook namen we afscheid van Ds. Arie de Boer, die sinds 2001 gevangenen bezocht op Costa Rica, Panama en Honduras en de laatste jaren op Malta. Met een groot hart voor gedetineerden en hun familieleden deed hij dit werk.