“Was hij ontvoerd, werd hij verhoord, leefde hij nog? Omdat we helemaal niets wisten over zijn situatie, was alles mogelijk. Wel had de advocaat gezegd dat hij misschien naar een cellencomplex op het politiebureau was gebracht. ‘Als hij daar zit, is het niet best hoor’, zei hij. We trokken het niet meer”, vertelt zijn moeder.
“Was hij ontvoerd, werd hij verhoord, leefde hij nog? Alles was mogelijk.”
“Opnieuw stuurden we hem een bericht. Hoe kon onze zoon kwijt zijn? Hij schreef terug dat hij vast met een transport was, op weg naar een gevangenis. Dat gebeurde vaker. Later kregen we het bericht dat hij inderdaad naar een andere gevangenis was gebracht. De advocaat vertelde dit alsof het over een zoekgeraakte koffer ging en het dagelijks voorkwam. Terwijl het over ons kind ging.
Na drie jaar weten we inmiddels dat veel dingen in Peru zo gaan…”