Tijdens het feestelijk symposium ter gelegenheid van het 35-jarig jubileum van Epafras, reikte voorzitter Jan Eerbeek de eerste Epafrasspeld uit aan oprichter en pionier ds. Joop Spoor.
Joop Spoor was in de jaren zeventig van de vorige eeuw justitiepredikant. Na het zien van de film Midnight Express – over een Amerikaanse gedetineerde die in een Turkse gevangenis belandde – was hij zo onder de indruk dat hij zich afvroeg hoe dat eigenlijk zat met Nederlanders in buitenlandse gevangenissen. Ook zij moesten te maken hebben met moeilijke omstandigheden, problemen met de taal en regels die zij daardoor niet begrepen. Joop Spoor begon al méér dan 35 jaar geleden zijn werk in Zweden. Drie keer jaar ging hij op bezoek, in goed contact met de plaatselijke gevangenissen daar. Het waren zeker geen ideale omstandigheden. Geen hotels, maar slapen in de auto. Het was in veel opzichten pionierswerk. Er zaten toen nog niet zoveel Nederlanders in het buitenland vast, ca. 300.
Het was een voorzichtig begin, Joop mocht er een paar dagen per jaar van zijn werktijd als justitiepastor aan besteden. Het aantal Nederlanders in buitenlandse gevangenschap groeide en zo ook de tijd die Joop eraan mocht
besteden, tot uiteindelijk er in 1984 voor het eerst rechtstreekse subsidie kwam en het nodig was een rechtspersoon op te richten. Dat werd Epafras. Joop Spoor zag de noodzaak om dit werk te doen als een werk van barmhartigheid. Gevangenen bezoeken over de grenzen. Hij begon ermee, hij voerde het uit en zette het landelijk op de kaart.
De zilveren Epafrasspeld kan in de toekomst vaker worden uitgereikt aan vrijwilligers of medewerkers die onderscheidend zijn geweest voor het werk van Epafras En de eerste die daarvoor in aanmerking kwam is natuurlijk Joop Spoor.