Eindelijk van die schulden af, maar wel met drugs in je koffer

Pieter bezoekt Nederlanders die in buitenlandse gevangenissen opgesloten zitten. Vaak zijn ze niet onschuldig. Hoe gaat hij daarmee om? Eigen schuld, dikke bult?

“Ik ontmoet Cynthie op Rikers Island, bij New York. De Amerikaanse autoriteiten verdenken haar lid te zijn van een drugsorganisatie. Ze zit al twee jaar vast. En voor wie het kent; Rikers is geen pretje! Zeker niet voor vrouwen. Voor vrouwen is deze detentie een hel. Het is psychologische oorlogsvoering van het betere soort. Om nog maar te zwijgen van de cellen waar ze in opgesloten zitten.”

Wanneer ik haar spreek, zie ik dat haar huid bijna groen is. Haar ogen stralen niet. Dat ze hier zit, komt door haarzelf, vertelt ze me.” Haar verhaal? In Nederland komt Cynthia in de problemen, omdat ze telkens shopt op internet. De stapel van onbetaalde rekeningen groeit. Geld voor sportclubjes voor haar kinderen is er sowieso niet. Uiteindelijk belandt ze in de schuldsanering; een goede oplossing, omdat ze ook voor haar twee kinderen van 8 jaar en 12 jaar moet zorgen. En het lijkt goed met haar te gaan: ze ontmoet een nieuwe vriend, Ronald.

“Geld voor sportclubjes voor haar kinderen is er sowieso niet”

Hij weet een snellere oplossing om uit de schulden te komen; een tripje naar Curaçao. Paar dagen strand, fijn hotel. Kan ze even bijkomen van de stress. De retourvlucht gaat via New York en de koffers gaan in de transfer. Geen haan die ernaar kraait, verzekert hij haar.

Maar in New York kraait de haan wél. Cynthia wordt aangehouden en vastgezet op Rikers Island (NY). Ze maakt zich vreselijk ongerust over haar kinderen. Haar ‘vriend’ kan niet voor hen zorgen, want hij zit vast wegens geweldpleging. Haar enige strohalm is Barbara van het consulaat. Die bezoekt haar zo vaak als mogelijk. Ze noemt haar, ‘haar engel’.

“Eigen schuld dikke bult? Dat vindt Cynthia wel”, zegt Pieter. “Ze dacht op een vlotte manier van haar schulden af te zijn én een goede man gevonden te hebben. Bovendien konden haar kinderen dan weer naar een sportclub en kon er weer eens uitbundig geshopt worden. En wat nog belangrijker was; eindelijk eens even geen zorgen meer over geld”, zegt hij.

“Zoals Cynthia zwerven er tientallen Nederlandse vrouwen over de wereld. Ze zijn hun problemen aan het oplossen. De handel in verdovende middelen levert snel geld op. De gebruikers wonen bij mij om de hoek in Amsterdam-Zuid: Advocaten van de Zuidas, reclamejongens, bekende Nederlanders, journalisten, en ook nog een paar vage kennissen van mijzelf, denk ik…
Heeft Cynthia de detentie aan zichzelf te danken? U mag het zeggen.”