Beleid niet-zorglanden

Het beleid voor de niet-zorglanden is gericht op het werken met lokale Nederlandstalige vrijwilligers. Verzoeken van gedetineerden uit niet-zorglanden worden door Epafras zoveel mogelijk gehonoreerd.

Deze verzoeken kunnen voortkomen uit het feit dat geestelijke verzorging niet beschikbaar is in de betreffende inrichting, de taalbarrière te groot is, en/of de aanwezige geestelijke verzorging niet in staat is een individueel vertrouwelijk gesprek te voeren met de gedetineerde. De kosten voor deze bezoeken in de niet-zorglanden worden uit eigen vermogen van de stichting gedekt en/of door crowdfunding van een geestelijk verzorger in Nederland gerealiseerd. Indien nodig wordt overlegd met het ministerie van Buitenlandse Zaken of ter plaatse facilitering door de diplomatieke dienst mogelijk is. Het verwezenlijken van het lokale netwerk in de zorglanden heeft echter in 2018 voorrang