Het bezoeken van gevangenen is in de christelijke traditie een van de zeven werken van barmhartigheid. Epafras bezoekt Nederlandse gevangenen die in het buitenland vastzitten en biedt hen geestelijke verzorging. Zij laten zich daarbij leiden door de gedachte dat gevangenen in de eerste plaats mensen zijn. Mensen die weliswaar een misstap begaan hebben, maar die ook beeld van God zijn. Mensen die vastzitten in dikwijls zware omstandigheden van overbevolkte, vuile en onveilige gevangenissen.
Het lichamelijke ongemak is groot en de mentale schade groter. Een bezoek is dan van levensbelang: Een gesprek van mens tot mens, een mens die je naam noemt en naar je luistert, met je praat over je hoop en je wanhoop en met je zoekt naar wat je kracht geeft en bemoedigt. Iemand die jouw menselijkheid ziet.
Lees hier meer over deze waardevolle ontmoetingen.