Nederland heeft de twijfelachtige eer om één van de koplopers te zijn als het gaat om het aantal landgenoten dat vastzit in buitenlandse gevangenissen.
Van de ca. 1750 Nederlandse gedetineerden in het buitenland zit overigens het grootste deel in Europa vast en dan m.n. de buurlanden: in België 146, Duitsland 328, in het UK 173 (stand per juli 2021). Ook in de landen in Europa geldt dat een verblijf in een buitenlandse gevangenis een straf in zichzelf is; het isolement is groot en de familie is ver weg. Vaak zijn er problemen door de taal, onbekende gebruiken en regels. Het is dan fijn als er een geestelijk verzorger bij je op bezoek komt. Met wie je kunt praten over wat er gebeurd is. Iemand die naar je luistert, zonder je te veroordelen.
Soms wonen de geestelijk verzorgers zelf in en Europees land waar Nederlanders vastzitten. Dat geldt bijvoorbeeld voor Jaap Doedens die als docent theologie aan een universiteit in Hongarije werkt. Of voor Ruth van der Wall die predikante is bij de Nederlandse Kerk in Parijs.
Voor de Duitsland en België heeft Epafras teams van bezoekers gevormd, die afspraken maken over de bezoeken aan de gevangenen in de verschillende regio’s. Dit zijn geestelijk verzorgers die vanuit Nederland naar de verschillende landen reizen en daar dan, soms een week lang, op bezoek gaan bij de Nederlandse gevangenen die daar behoefte aan hebben. Dominee Ton de Heer bijvoorbeeld of geestelijk verzorger Margreet Meijer.
Na een bezoek hebben zij soms ook contact met familieleden in Nederland, als de gedetineerde dat wil. Bij familie of andere geliefden zijn de zorgen om hun kind, ouder of partner dikwijls groot.
Al onze geestelijke verzorgers werken op vrijwillige basis. Er is geld nodig voor de reis- en verblijfkosten en de organisatie van de bezoeken. Voor de bezoeken in Europa zijn wij daarbij afhankelijk van de steun van kerken en fondsen. Helpt u mee?