Argo werd samen met zijn reisgezelschap opgepakt vanwege drugssmokkel. Na jarenlang vast te hebben gezeten, zwerft Argo nu op straat, wachtend tot hij Brazilië definitief mag verlaten. Hij droomt over zijn leven met zijn vrouw, straks in Nederland.
Argo heeft een kamer gevonden, maar het leven buiten de bajes is moeilijk. ,,In de gevangenis weet je waar je aan toe bent. Je slaapt in je cel, om zes uur ’s ochtends gaat de cel open en sta je buiten. Om vier uur ’s middags moet je weer terug. Je hoeft je geen zorgen te maken over eten of over huur. Maar nu ik buiten leef moet ik zelf zorgen voor mijn onderhoud. Opeens ben je heel afhankelijk van je familie.’’ Argo heeft een vrouw in Nederland die hem elke maand financieel ondersteunt en hem zelfs af en toe komt opzoeken. ,,Ik heb veel verdriet over wat ik haar heb aangedaan. Ze had me gewaarschuwd het niet te doen. Daar voel ik me nog steeds schuldig over, maar ik ben heel blij dat ze nog bij me is.’’
Hij probeert de tijd te doden met sporten. ,,Ik wil graag dat mensen in Nederland zullen zeggen: ‘Ben je acht jaar weggeweest? Zo zie je er echt niet uit. Ik wil dat het net is alsof ik niet ben weggeweest.’’ Aftellen doet hij niet. ,,Als je nog maar een jaar hoeft te zitten, is het anders. Maar ik moet nog vier jaar buiten de gevangenis leven. Daar zie ik als een berg tegenop. Als ik zou moeten aftellen, duurt het me gewoon te lang.’’
Argo is 68 als hij weer voet in Nederland zal zetten. ,,Ik heb tegen m’n vrouw gezegd: dan ben ik gepensioneerd. Ik wil dan graag met jou op vakantie. Ik wil gewoon huisje, boompje, beestje.’’