Als tiener komt Mike in New York al aanraking met justitie. Hij gebruikt drugs en mag dan meedoen met een ontwenningsprogamma. Tijdens dit programma weet hij zijn middelbareschooldiploma te halen. Met kokscertificiaat.
Koken met magnetrons
Wanneer hij een paar jaar later opnieuw wordt opgepakt – en nu voor langere tijd moet zitten, begint hij te experimenteren met het gevangeniseten. Sommige bendeleden werken in de keuken. Ze geven hem lekkernijen uit de keuken, vooral ingrediënten voor gerechten. Op zijn afdeling zijn magnetrons beschikbaar en dus gaat Mike aan de slag. Met het eten maakt hij geen nieuwe vrienden, vertelt hij. Dat was ook niet de bedoeling.
Eten is puur zakelijk
“Je moet niet denken dat je echte vrienden kunt maken in de gevangenis”, vertelt Mike. “Je kunt niemand als vriend beschouwen. Het bereiden van eten was puur zakelijk. Koken geeft je macht. Zo kon ik, als hoofd beveiliging en als kok, iemand gemakkelijker straffen. Als je vrienden moet straffen, is dat veel moeilijker. En als anderen weten dat je vrienden hebt, is dat een zwakte en kunnen ze je gemakkelijker te pakken nemen.”
Schaakspel
Strategisch denken is een houvast in Mikes leven, zijn manier om te overleven. Alsof hij telkens aan het schaken is. Schaken was inderdaad een spel dat hij veel in de gevangenis speelde, vertelt hij. “Door te gaan schaken leerde ik beter te begrijpen, dat het zin heeft een offer te brengen als je daar veel voor terugkrijgt. Telkens hield ik mezelf voor: ”Wees geduldig. Denk na. Op iedere actie volgt een reactie. Dus ga niet zomaar over tot actie.”
In de bajes stippelt hij daarom zorgvuldig een nieuw plan uit voor zijn leven. En dat is niet in Amerika, niet in de Bronx. Omdat hij wordt uitgezet, kan hij ook niet terecht op de Antillen, waar hij vandaan komt.