De vrijwilligers van Epafras wonen en werken verspreid over de wereld. Nu iedereen in meer of mindere mate aan huis gebonden is, houden we contact met hen, digitaal of via de telefoon.
Ook voor veel vrijwilligers is de situatie zwaar, zeker als zij in landen wonen met slechte economische omstandigheden en gebrekkige zorgvoorzieningen. Veel mensen zijn, dikwijls met hun kerk of diaconaal project betrokken bij het uitdelen van voedselpakketten of de zorg voor kinderen of ouderen.
Ook zijn we aan het beeldbellen, in kleine, gemengde, groepen zodat een vrijwilliger uit Peru ook spreekt met een vrijwilliger in Spanje, of iemand die gedetineerden in Noorwegen bezoekt ook contact heeft met de collega in Thailand. Het is bijzonder om de verhalen van over de wereld te horen en hun verhalen over de gevangenissen. Voor veel gedetineerden is de situatie moeilijk: in verschillende gevangenissen zijn besmettingen en is het moeilijk om jezelf afdoende te beschermen.
Er is overbevolking en dikwijls gebrekkige hygiëne. Soms lukt het gedetineerden om contact te maken met een vrijwilliger of een boodschap in te spreken. Vaak ook krijgen we brieven en schrijven terug. We zijn vooral bezorgd over gedetineerden die wegens hun leeftijd of andere ziektes kwetsbaar zijn en brengen hun situatie onder aandacht van de autoriteiten.
In een aantal landen laten gevangenissen – onder voorwaarden – mensen soms eerder vrij, om grote uitbraken tegen te gaan. We houden de situaties in de verschillende landen in de gaten en hopen dat we, wanneer dat weer veilig kan, weer op bezoek kunnen bij gedetineerden.