Verhaal

Steun voor een waardig leven

Mijn naam is Peter en ik heb vanaf april 2006 tot oktober 2019 vastgezeten in Peru en Paraguay. Daar heb ik kennis gemaakt met vrijwilligers van Epafras die de mensen in buitenlandse gevangenissen opzoeken. Zij verlenen de gedetineerden diverse bijstand. Zoals bijvoorbeeld een luisterend oor, contact met de familie in het land van herkomst of een gebed. Vaak nemen ze ook nog eens zaken mee die men dagelijks nodig heeft.

Voor mij persoonlijk was het erg fijn als er bezoek kwam. Ik keek er altijd naar uit. Omdat ik een lange straf had, werden de relaties met de vrijwilligers steeds persoonlijker. Ik ben op vele manieren bijgestaan door verschillende personen in die tijd, want er kwamen niet altijd dezelfde vrijwilligers. Ik heb een longziekte, longemfyseem genaamd, en had dagelijks medicijnen nodig om te functioneren. Vaak ben ik door hen direct of indirect geholpen en ook nog toen ik bijna vrij kwam hebben ze enorm geholpen om de boel weer op te starten

Dankzij Epafras kon ik terug naar Nederland, en kon ik de draad weer snel oppakken. Ik kon contact op nemen voor raad, troost, en werd altijd vriendelijk te woord gestaan en daar waar mogelijk stonden ze me bij en bemiddelden daar waar kon.

Voor mij is en was Epafras een enorme belangrijke steun om weer op een waardige manier in de maatschappij te kunnen leven. Kortom: de mensen die bij deze organisatie werken doen veel belangrijk werk voor de mensen die het heel hard nodig hebben. Deze mensen belijden een belangrijk gebod dat in de Bijbel staat in Mattheus 22: 39. Je moet je naaste liefhebben als je zelf.

Vrijwilligers van Epafras bedankt voor alles en ik hoop dat velen net als ik steun en een levenslijn in jullie bezoeken vinden.

Met vriendelijke groet,
Peter

Geplaatst op: 18 juni 2020