Verhaal

“De eerste stapjes van mijn zoontje heb ik gemist.”

Sharon over haar tijd in de Braziliaanse gevangenis

Sharon is inmiddels een jaar terug in Nederland. Denken aan haar tijd in een Braziliaanse gevangenis doet ze liever niet. “Gewoon de dingen achter je laten en gewoon doorgaan.”

Natuurlijk, ze beseft dat ze veel gemist heeft. “De eerste stapjes van mijn zoontje heb ik niet gezien. Het zijn kleine gebeurtenissen, maar ze zijn wel heel belangrijk. Als ik die dingen niet had gedaan, had ik dit alles niet mee hoeven maken. Maar ik vind dat ik daar niet te lang bij stil moet staan. Ik wil naar mijn toekomst kijken, niet naar mijn verleden. Ik zeg tegen mezelf: ‘Je hebt domme dingen gedaan, maar dat betekent niet dat je geen toekomst meer hebt. Gewoon de dingen achter je laten en gewoon doorgaan.’ En ik hoor ook vaak positieve berichten: in een jaar tijd heb je een huis, je hebt een opleiding, je hebt een school, je kindje is bij je. Je mag wel trots op jezelf zijn.”

Haar zoontje beseft nog niet wat voor turbulente start hij heeft gemaakt. Hij speelt veel bij opa en oma en is daar nog steeds kind aan huis. Gaat Sharon hem later vertellen dat hij in de gevangenis is geboren?

"Je hebt domme dingen gedaan, maar dat betekent niet dat je geen toekomst meer hebt."

“Op een dag gaat hij vast vragen in welk ziekenhuis hij is geboren. Nou, niet in Nederland. Ook in zijn paspoort staat dat hij in Brazilië is geboren. Dan vertel ik het gewoon dat mama iets doms heeft gedaan. Ik zal hem natuurlijk niet alles vertellen, maar ik zal hem wel in grote lijnen vertellen hoe het is gebeurd. En ik wil hem behoeden deze fout ook te maken.”

Geplaatst op: 29 juli 2016