"Toen Mike verplicht naar Nederland moest, had ik slapeloze nachten"

Eindelijk mag Mike de gevangenis in de VS verlaten. Hij wordt uitgezet naar Nederland, waar hij nog nooit is geweest. Pieter besluit hem te helpen.

Mike komt van Sint Maarten, maar is nog nooit in Nederland geweest. Hij ziet tegen zijn uitzetting op, hij kent niemand in Nederland. “Bij een uitzetting doet niemand iets voor je. Er is geen reclassering, geen hulp”, legt Pieter uit. “Daar stond hij dan ’s ochtends om half acht op Schiphol. Met een witte sweater, een joggingbroek en een wasnetje met daarin een flesje water en een kopie van zijn paspoort. Dat was het. Zo begon Mike’s nieuwe leven hier in Nederland.”

Klein wonder

Als je uitgezet wordt, en je hebt geen woon- en verblijfplaats in Nederland, dan kun je alleen bij het Leger des Heils terecht. “Stichting Moria wilde op eigen kosten Mike onderdak en begeleiding bieden. Daar moest stevig voor overlegd worden. Maar het lukte. Mike heeft het daar geweldig gedaan. Hij heeft nu een baan, een eigen woning en een leuke vriendin. Na drie jaar is het dus allemaal gelukt. Een klein wonder mag je het wel noemen.”

Slapeloze nachten

Volgens Pieter is het de kunst om als pastor ‘betrokken op afstand te blijven’. “Dat is niet altijd even makkelijk. Toen Mike nog in de bajes zat en naar Nederland moest, had ik slapeloze nachten. Hoe pakken we dat aan? De gedetineerdenzorg in Nederland is volledig uitgekleed. Aan reclassering heb je niets, aan de gemeente ook niet. Kortom; waar moet je met zo’n man naar toe? Toen hij onder de pannen was, kon ik wat rustiger aan gaan doen. Dat was prettig, want hij moet zijn leven leiden. En ik het mijne.”

Hobbels

“Ik heb steeds contact met Mike gehouden, maar niet teveel", zegt Pieter. Hij moest zelf zijn netwerk opbouwen. Dat heeft hij goed gedaan. Als er tussentijds grote hobbels waren of zaken die hij met mij wilde bespreken, hadden we contact. Het ging eigenlijk vanzelf. Hij nam meestal het initiatief. Ik vond dat ik daar steeds op in moest gaan. Omdat ik niet het gevoel had dat ik hem moest redden, was het ontspannen samenwerken. En als het dan even niet loopt. Jammer. Morgen verder. Je moet dat soort zaken nuchter bekijken. Als pastor niet de Messias uit willen hangen.”

Ander leven

Regelmatig komen ex-gedetineerden toch weer op het verkeerde pad terecht. Pieter: “Maar Mike was gemotiveerd. Hij was een sporter en dus gedisciplineerd. En hij wilde een ander leven. Met dat laatste begint alles. Als pastor loop je een beetje het proces te bewaken en hem te ondersteunen. Maar Mike gaat voorop en ik loop erachter. Niet andersom.”